Eθνική τράπεζα-Αράπογλου...μετά

ETE –

Η Νomura και πολλοί ξένοι οίκοι , αξιολογούν την Εθνική Τράπεζα (όχι μόνο) ως «ξεχωριστή» και οι ξένοι επενδυτές έχουν περίτρανα δηλώσει μέχρι σήμερα την εμπιστοσύνη τους στη μετοχή της ΕΤΕ, αυξάνοντας συνεχώς τη τιμή στόχο.
Μετά τη πρόσφατη αύξηση κεφαλαίου, την υπάρχουσα συμμετοχή της στην Τουρκία, και τις μακροοικονομικές προοπτικές της, θεωρούν σίγουρη τη δυνατότητα αποπληρωμής των κεφαλαίων που έλαβε από το κράτος, μέχρι το τέλος του 2009.
Λαμβάνοντας υπόψη τα επίσημα γκάλοπ για νίκη του ΠΑΣΟΚ (ίσως και με διαφορά 7,2%) και ακούγοντας τις εξαγγελίες του κ.Παπανδρέου στη ΔΕΘ, κυρίως όσες αφορούν το νέο Χρηματοπιστωτικό σύστημα στην Ελλάδα, θεωρείται βέβαιη η ενδυνάμωση της ΕΤΕ, μέχρι το τέλος του 2009.
Συνυπολογίζοντας τις υπάρχουσες επισφάλειες των δανείων, το ύψος των ακάλυπτων επιταγών και τις ήδη εκδοθείσες ομολογίες (ή υπό έκδοση) όλων των τραπεζών για επιτάχυνση της αποδέσμευσης των τραπεζών από το κρατικό έλεγχο (ήδη υπάρχει κρατικός -τυπικός μέχρι και σήμερα έλεγχος των τραπεζών μέσω των «διακοσμητικών επιτρόπων» , οι οποίοι σαφώς θα «αντικατασταθούν τις πρώτες 100 ημέρες»- θεωρείται βέβαιη και άκρως απαραίτητη η ουσιώδης συμμετοχή των επιτρόπων στη ροή χρηματοδότησης προς τη πραγματική οικονομία.
Η ΕΤΕ ήδη ετοιμάζεται για την έκδοση ομολογιακού δανείου ύψους 1,5 δις.
Το ΠΑΣΟΚ θα έχει έντονη παρουσία στην ΕΤΕ, και σαφώς έχει άνετα τη δυνατότητα άμεσης αντικατάστασης του Τάκη Αράπογλου.
Μη ξεχνάμε ότι στο παρελθόν, επί ΠΑΣΟΚ, δημιουργήθηκαν συγχωνεύσεις Τραπεζών, όπως Eurobank-Ergasias, ALPHA-IONIKHΣ (με περαιτέρω σχέδια συγχώνευσης με την ΕΤΕ, τα οποία τελικά δεν προχώρησαν επί Καρατζά), ΠΕΙΡΑΙΩΣ -ΕΤΒΑ κλπ.
Είναι απαραίτητη η δημιουργία 2 τραπεζικών πυλώνων, ο πρώτος εκ των οποίων θα είναι εκείνος της ΕΤΕ. Είναι διάχυτη η άποψη ότι η συνένωση ΕΤΕ-Ταχ Ταμιευτηρίου σε ενιαίο κρατικό πυλώνα, θα είναι το πρώτο βήμα του κ.Παπανδρέου. Η αγορά θέλει και πιστεύει ότι η διατήρηση του πετυχημένου μάνατζερ Τάκη Αράπογλου στο τιμόνι του πυλώνα είναι επιβεβλημένη, μετά τα δείγματα γραφής που έδειξε στο τιμόνι της ΕΤΕ μέχρι σήμερα.

(για το δεύτερο τραπεζικό πυλώνα –των ιδιωτικών τραπεζών-θα γράψουμε αργότερα, σίγουρα άνοιξε ήδη ένας νέος κύκλος αναγκαστικών τραπεζικών συγχωνεύσεων).

Μήπως τελικά...ήταν τεμπέλης και ακατάλληλος ?

Από το Σεπτέμβριο του 2008,ολόκληρο το Μαξίμου, αδυνατούσε να προχω ρήσει σε πρωτοβουλίες, ήταν ανεπαρκέστατο για λήψη οποιασδήποτε απόφασης , δεν άρθρωνε πολιτικό λόγο, παρέμεινε κλινικά νεκρό.
Παρέλυσε από τις αντικρουόμενες πολιτικές δηλώσεις και συζητήσεις, μόνο στα παράθυρα της τηλεόρασης. Βλέπεις ο πρωθυπουργός δεν άκουγε τους υπουργούς του, βουλευτές του, το σφυγμό του λαού. Συγχρόνως η διαφθορά ήταν στη πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, μια διαφθορά που ταυτίζεται με τη παρακμή που επικρατεί σήμερα.
Αποκορύφωμα η δηλωθείσα αντίληψη, το γνωστό Βατοπεδινό σύνθημα, «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό».

Μοντέλο εξουσίας, η ηθική κατάπτωση με επακόλουθο να περάσει το μήνυμα στο λαό ότι πλέον και αυτός έχει το δικαίωμα στη καθημερινότητά του, να διεκδικεί «ψίχουλα από τη διαπλοκή».

Κανείς δεν αρνήθηκε ότι επί ΠΑΣΟΚ διετράφησαν παρόμοια φαινόμενα, αλλά τα τελευταία 2 χρόνια, έγινε «τρόπος και απαίτηση ζωής».
Ο Καραμανλής προσπαθώντας επικοινωνιακά να κηρύξει τη σωτηρία της κοινωνίας από τη διαφθορά, επέβαλε τη διαφθορά και τελικά μόνος του οδηγήθηκε στη «πολιτική του θανάτωση».Αυτός είναι και ο λόγος ότι δεν ξαναπάτησε στου Μπαιρακτάρη.

Ακούμπησε στο γνωστό επιτελείο συμβούλων (Θοδ.Ρουσόπουλος, Αγγέλου, Λούλης, Ανδριανός) , δαπάνησε πολλά χρήματα για τη προπαγάνδα, σύγχρονα μέσα αποπροσανατολισμού, για να περάσει στο κόσμο μία ψευδή εικόνα, ένα απατηλό όνειρο. Όλα τελικά απέτυχαν. Εκανε μόνο ένα «πολιτικό μπότοξ», που ξεθώριασε σύντομα.

Υπήρχε παντελής έλλειψη ατομικής και πολιτικής ευθύνης εκ μέρους του Καραμανλή.
Οι Βατοπεδινοί, Βουλγαράκης, Παυλίδης, Μαγγίνας, διάφοροι …κουμπάροι, Μαρκογιαννάκης κλπ, δεν δούλεψαν μόνοι τους.Απλώς είχαν ένα κουρασμένο και ακατάλληλο αρχηγό, που δεν νοιάστηκε ούτε για την υστεροφημία του.

Δεν πρόλαβε κάν να καταγραφεί στην ιστορία, σαν πρωθυπουργός του τόπου.
Μόνο η απαράμιλλη τεμπελιά του, τον κατέγραψε στα βιβλία «γκίνες».

Κατάφερε να επαναφέρει στη κοινωνία,το γνωστό «δεκάλογο του τεμπέλη», βλέπεις ήταν μόνιμα κουρασμένος ! Απλά ήθελε τη σύνταξη. Και δήλωσε από τη πρώτη του μέρα διακυβέρνησης, ότι θέλει να φτιάξει 2-3 πράγματα,για την ιστορία.Δεν ασχολήθκε ούτε επιδερμικά με την οικονομία του τόπου που κυβερνούσε,γι’αυτό πήγαμε στις εκλογές του 2007, για τον ίδιο ακριβώς λόγο πάμε σε εκλογές σήμερα.Συνεχώς αναμόρφωνε τους προυπολογισμούς και είχε το κουράγιο και θράσος, να ζητήσει έλεγχο των οικονομικών του Σημίτη, από την ΕΕ.

Ηξερε ότι ερχόταν από το εξωτερικό η χειρότερη οικονομική κρίση από το 1929 και συνέχιζε μέχρι το τέλος, το χαβά του.Να γιατί αποδείχθηκε παντελώς ανεύθυνος !
Τα Συγκροτήματα Λαμπράκη (ΔΟΛ)-Αλαφούζου και Πήγασος(Μπόμπολα) δήλωσαν από την αρχή την ανάγκη «εκλογών».Το ίδο έπραξε και ο Σουφλιάς (συμφοιτητής και θερμός υποστηρικτής του Μπόμπολα).Διεπίστωσαν ότι δεν πάει άλλο.

Μόνο ο Βαρδής Βαρδινογιάννης-παραδοσιακός οπαδός της Δεξιάς- τον στήριξε.

Αυτοί είναι οι λόγοι που ο Καραμανλής, τελικά με τη τεμπελιά και την πολιτική του ανικανότητα, πρόδωσε τους οπαδούς του, τους ψηφοφόρους του και τον ελληνικό λαό.

Από το 1974 είναι η πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός δεν έχει ουδεμία πρωτοβουλία κινήσεων, τον παράτησε μέχρι και ο ξάδερφός του Μιχάλης Λιάπης.

Ετσι τελικά έσπασε η τελευταία «επικοινωνιακή φούσκα» της προπαγάνδας των ΜΜΕ, των τελευταίων δεκαετιών.

To 2009, όμως δεν είναι 2004

Αναπόφευκτα θα φτάναμε στις εκλογές.Το λέμε από καιρό.
Δε μπορούμε, κάτω από τη σημερινή παγκόσμια και ελληνική οικονομική κρίση, τα υπάρχοντα από χρόνια δημοσιονομικά προβλήματα, το ασφαλιστικό-υγεία-παιδεία, να ξαναγυρίσουμε στο 2004.Τι θα γίνει επιτέλους με τη καθημερινότητα του πολίτη ?

Ο Καραμανλής, δοκίμασε και απ’ότι φάνηκε περίτρανα, δεν τα κατάφερε, ούτε με τους βουλευτές του, ούτε με τους ψηφοφόρους του, ούτε με το λαό.
Απλώς ήταν μόνος του.

Πρέπει οι Ελληνες να βάλουμε στην άκρη το κακό μας εαυτό,διότι αυτό το φθινόπωρο -με το μελαγχολικό προβληματισμό-μας βρίσκει απέναντι από το κακό μας εαυτό.Από αύριο-με τις εκλογές-μπαίνουμε όλοι μας σε κάποια περιπέτεια,δίχως ορατό μέλλον.Είμαστε στο μέσον του τούνελ,εδώ και χρόνια και δε φαίνεται φώς πουθενά.

Διερωτόμαστε,άν ο ίδιος ο Παπανδρέου γνωρίζει τι τον περιμένει, στην οικονομία, στο ασφαλιστικό, υγεία,παιδεία και γενικά στη δημόσια διοίκηση.
Θα μπορέσει να ξαναφτιάξει κράτος ?

Οι Ευρωπαίοι γελούν με τα χάλια μας,τα τελευταία χρόνια.Ολοι έχουν τη διαίσθηση ότι έχουν παύσει να υπάρχουν πραγματικοί ηγέτες και προβληματίζονται έντονα για τη σταθερότητα του τόπου.

Οι μόνοι που έχουν κάνει τα “σχέδια τους” και ποντάρουν στην επόμενη μέρα είναι οι γνωστοί διαπλεκόμενοι, οι νταβατζήδες που έλεγε στην αρχή της διακυβέρνησης (στου Μπαιρακτάρη) ο Καραμανλής.

Το 2009, όμως δεν είναι 2004 !

Αραγε ο Παπανδρέου,θα κτυπήσει τη διαπλοκή, ή ήδη είναι όμηρος των συμφερόντων ?
Η κοινή γνώμη πλέον,είναι ώριμη να ακούσει τις επώδυνες αλήθειες, αλλά είναι και ανήσυχη και θυμωμένη ώστε να ακούσει “γενικολογίες".-