*OBAMA - USA

ΣΧΕΔΙΟ ΟΜΠΑΜΑ - ΗΠΑ (art.44.2439)

*ΗΠΑ. Το δημοσιονομικό έλλειμα των ΗΠΑ θα φτάσει φέτος το 12% του ΑΕΠ.

Ο Ομπάμα έφερε «Σχέδιο ύψους 1 τρις δολ» για την εξυγίανση των τραπεζών, με απορρόφηση των τοξικών επενδύσεων των αμερικ τραπεζών, ώστε τελικά να κινηθούν τα νοικοκυριά, το εμπόριο, οι βιομηχανίες αυτοκινήτων, οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις κλπ. Θέλει να δημιουργήσει τη «γή της οικονομικής επαγγελίας».
Ξεκίνησε προσφορά προς τους ιδιώτες επενδυτές, ώστε να εξυγιανθούν οι τράπεζες από τα «τοξικά περιουσιακά στοιχεία».Πρόκειται να δημιουργηθούν δύο προγράμματα.
Ενα για τα δάνεια και το άλλο για τίτλους-πάγια (με το ενεργητικό που κληρονομήθηκε) από τη φούσκα των ακινήτων.

Από το πρόγραμμα σε πρώτη φάση θα χρησιμοποιηθούν περίπου 100 δις $ για τα «τοξικά πάγια» που μαζί με κεφάλαια από ιδιώτες (400 δις) ,θα δημιουργήσει αγοραστική δύναμη περίπου 500δις $, για την αγορά των εν λόγω τίτλων (τιτλοποιημένα πάγια από τη φούσκα των ακινήτων).

Μεμονωμένοι μακροπρόθεσμοι επενδυτές, ασφαλιστικές εταιρείες, συνταξιοδοτικά προγράμματα, κλπ θα συμμετέχουν μέχρι τις 10 Απριλίου, για να δημιουργήσει τη «Γή της Οικονομικής επαγγελίας». Η επιτροπή ασφάλισης των τραπεζών θα παρέχει συμβουλές και εγγυήσεις στους επενδυτές που θα πάρουν μέρος στο πρόγραμμα.
Ετσι μεταφέρεται ένα μέρος του ρίσκου στους ιδιώτες επενδυτές, αλλά δεν γνωρίζουμε αν θα υπάρξει έντονο ενδιαφέρον από τους επενδυτές.
Ηδη οι διεθνείς χρηματοαγορές αντέδρασαν θετικά στα μέτρα Ομπάμα. (παράλληλα κόβει…πληθωριστικό χρήμα, το οποίο στη συνέχεια θα εξαγάγει στην Ευρώπη και αλλού!).

*ΚΙΝΑ. Ανακοίνωσε σχέδιο τόνωσης της οικονομίας , ύψους 600 δις $, με τόνωση της εσωτερικής ζήτησης της αγοράς (αφού μειώθηκαν οι εξαγωγές της).

*ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ. Δεν μπορεί να διαχειρισθεί τη κρίση και παραμένει πίσω, λόγω γραφειοκρατίας.
Δεν υπάρχει πλέον Γαλλο-Γερμανικός άξονας, η Αγγλία απομακρύνεται από την Ευρώπη.Ο καθένας σώζει το σπίτι του.

*ΕΛΛΑΔΑ. Ολοι ασχολούνται αν «είναι κουρασμένος» ο Καραμανλής.Πότε δούλεψε και κουράστηκα άραγε? Μήπως είναι εργαζόμενη μητέρα και θέλει να συνταξιοδοτηθεί στη 12ετία?
Ο Π.Τατούλης στο ιστολόγιό του και στα ΜΜΕ τον αποκαλεί «ανοίκειο πρωθυπουργό» και τον καλεί να σεβαστεί τους Ελληνες πολίτες που του εμπιστεύθηκαν τα όνειρα.
Τελικά ζούμε ένα όνειρο, με τις εκατοντάδες απολύσεων?
Ο λαός πρέπει να ανασυγκροτήσει τις ιδέες του.
Μήπως ήρθε η ώρα της «κοινής Λογικής και Δράσης» ?.

*ΕΥΡΩΠΗ-ΚΡΑΤΟΣ-ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

ΕΥΡΩΠΗ-ΚΡΑΤΟΣ-ΤΡΑΠΕΖΕΣ-ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ.
(art.43.22309)

*Τους τελευταίους μήνες ζούμε τη κατακόρυφη πτώση όλων των μετοχών. Σαφώς αυτή την ελεύθερη πτώση ακολουθούν πιστά και οι Τραπεζικές μετοχές, με αποτέλεσμα τη δραματική μείωση των αντίστοιχων κεφαλαιοποιήσεων. Θεωρείται εύλογο, διότι μειώνονται τα αντίστοιχα έσοδα από τις τραπεζικές εργασίες, προμήθειες, μειωμένες καταθέσεις, υψηλότερο κόστος από επισφαλή δάνεια, κλπ.
Μέχρι το καλοκαίρι 08 οι χορηγήσεις ήσαν πολλαπλάσιες του ιδίου δανεισμού των τραπεζών.

Τώρα με τη κρίση, ο λόγος «χορηγήσεων προς ίδιο δανεισμό» είναι μεγαλύτερος της μονάδας. Η χώρα μας ως γνωστό παρουσιάζει χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα και κατά συνέπεια οι τράπεζες δεν βρίσκουν αγορές για φθηνό δανεισμό. Αρα δανείζονται με υψηλότερα επιτόκια και χειροτερεύει ο «ίδιος δανεισμός».Επομένως για αντιστάθμιση, μειώνουν τα δάνεια και έχουν αυξημένα επιτόκια (σε όσα νέα δάνεια δίδουν μέσα στο 09).
Τα προβλήματα ρευστότητας των Τραπεζών χειροτερεύουν επίσης από1)τις μειώσεις των προμηθειών από αγοραπωλησίες μετοχών 2) την αναγκαστική στήριξη των θυγατρικών τους στη Νέα Ευρώπη και 3)τα επισφαλή παληά δάνεια προς τη ναυτιλία ( PIREOS BANK 3,5 δις $, ALPHA BANK 3 δις $, ETE 2,67 δις $, EUROBANK 1 δις $ ).Σημειώνεται ότι οι μακροχρόνιοι επενδυτές (funds, ταμεία ασφαλιστικά, οργανισμοί, που περίμεναν διανομή μερίσματος των μετοχών τους) προχωρούν σε αθρόες ρευστοποιήσεις (έστω και με ζημιά), μετά τη κεφαλαιακή ενίσχυση των 28 δις (επιτήρηση, βέτο στη διανομή μετοχών).
Το υψηλό πλέον «κόστος χρήματος» χειροτέρεψε τη δυνατότητα εξυπηρέτησης των παλαιών δανειακών συμβάσεων-υποχρεώσεων.

Το τέλος του αυξητικού κύκλου έληξε το 2007 και το όλο σύστημα (δανειζόμενοι-δανειστές-εποπτικές και ελεγκτικές αρχές- καταναλωτές-παραγωγοί, επενδυτές, κερδοσκόποι, μέτοχοι, απλοί φορολογούμενοι) βρίσκεται σε αμόκ-τοξικό σόκ. Το σύστημα προχώρησε σε «ενέσεις ρευστότητας» με τη γνωστή κρατική ενίσχυση (28 δις)και μας βρίσκει πλέον όλους «λιγότερο άπληστους και περισσότερο ταπεινούς και διαβασμένους».
Συμβαίνει όμως μόνο αυτό?

*Ολοι αντιδρούν σα ζαλισμένα κοτόπουλα διότι το «ακυβέρνητο σύστημα» πλέον συμπεριφέρεται απρόβλεπτα. Παραδέχονται ότι λόγω της απληστίας δεν υπήρξε πρόβλεψη, τα γεγονότα παρουσιάζονται αναπάντεχα, οι εξελίξεις τους ξεπέρασαν, κατάλαβαν επιτέλους ότι η κρίση είναι πρωτοφανής. Δεν υπάρχουν πλέον σύνορα «ευημερίας». Δεν κατάφεραν να διαχειρισθούν την «ευτυχία», πως θα διαχειρισθούν τη «κρίση και την αποτυχία»?

Διαβάζουμε ανακοινώσεις εταιρειών, αναγγελίες απολύσεων, ενημερωτικά δελτία τραπεζών, μέτρα Καραμανλή, Σουφλιά, Μπαρόζο, Σαρκοζί, Μέρκελ. Ομπάμα κλπ. Καταιγισμός μέτρων και πειραμάτων από παντού.

Οι ηγεσίες σταμάτησαν να σκέφτονται τα «αυτονόητα», και δεν μπορούν να περιορίσουν τις κοινωνικές επιπτώσεις. Κανείς τώρα δε δίνει μία αξιόπιστη απάντηση στη κρίση, διότι η τελευταία είναι πρωτοφανής.

Η «εφήμερη» απληστία κράτησε 30 ολόκληρα χρόνια. Ολοι είναι συνηθισμένοι και εκπαιδευμένοι στην απληστία, το βραχυπρόθεσμο κέρδος, κυριαρχούν συνοθυλεύματα Κευνσιανισμού - κρατισμού- προστατευτισμού - σοσιαλισμού. Η απληστία εδραιώθηκε στον ανταγωνιστικό νεοφιλελευθερισμό, στη πολιτική (συντηρητική και σοσιαλδημοκρατική), στις αστικές τάξεις.
Ο Σαρκοζί μιλά για προστατευτισμό, η Μέρκελ για ευρωπαικό προστατευτισμό, υπεράσπιση της ενιαίας αγοράς λέει ο Μπαρόζο και ο καθένας τα δικά του. Ολοι εναντίον όλων. Πιστωτές εναντίον οφειλετών, οικονομολόγοι εναντίον κεντρικών τραπεζών, κεφάλαιο εναντίον επιχειρηματιών-εφοπλιστών, πολιτικοί εναντίον τραπεζών και επιχειρηματιών. Ο σώσον εαυτόν σωθήτω !
Δεν μπορεί να ηγεθεί κανείς και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Δεν υπάρχουν πλέον ηγέτες!

Τώρα δεν βρίσκεται κανένας να ορθώσει λόγο, να αμυνθεί στη ύφεση και στη σημερινή κρίση .Την ύφεση τη παρουσιάζουν σαν τάχαμες «εξωτερική απειλή» ώστε να κοιτάξουν να αμυνθούν από τον αόρατο εχθρό που έρχεται από το εξωτερικό. Προσπαθούν έτσι να συσπειρώσουν τις κοινωνικές τάξεις-κόμματα για να σώσουν τη πατρίδα. Ποιά πατρίδα? Πού έμειναν τη τελευταία φορά τα σύνορά της? Τα ξεχάσαμε (γιατί περάσαν 10 χρόνια που έλεγε ο Μητσοτάκης).

Κάθε ομάδα συμπεριφέρεται διαφορετικά, δείχνει τη διπλανή ομάδα, τους διπλανούς μιζαδόρους και τυχοδιώκτες. Οι τραπεζίτες μας δείχνουν τα καζίνο των Βαλκανίων, οι εφοπλιστές τον Ατλαντικό, οι ξενοδόχοι τις πρωτεύουσες των πλούσιων χωρών, τα «νέα τζάκια τα παληά», οι μέν τους δε. Ολοι κάνουν τους κινέζους!

Τελικά όλα και όλοι, καταλήγουν στο παραδοσιακό «κρατικό προυπολογισμό», στο δωρεάν χρήμα των εργαζόμενων-φορολογούμενων. Το τελευταίο βήμα για να σωθεί ο εθνικός καπιταλισμός.

Από τους ανωτέρω, οι εργαζόμενοι σαφώς έχουν την ελάχιστη ενοχή για τα τεκταινόμενα, αλλά υφίστανται πλήρως την ύφεση με την ανεργία.Δεν έχουν τη δύναμη και το κουράγιο να βοηθήσουν, διότι έχουν εξαπατηθεί πολλές φορές. Τους εξαφάνισαν μέχρι και τις αποταμιεύσεις που είχαν στα Ασφαλιστικά τους ταμεία. Ο εργάτης μετά τόσα χρόνια δουλειάς, έμεινε «ανασφάλιστος».

Δεν υπάρχουν πλέον «περήφανα γηρατειά».
Δεν άφησαν τίποτε όρθιο από την απληστία και τη ξέφρενη – αλόγιστη κατανάλωση.
Το τελευταίο χαρτί που έμεινε είναι ο «πατριωτικός καπιταλισμός».
Ολοι διερωτώνται, αν αξίζει να το χαραμίσουν και για ποιο λόγο.
Κάπως έτσι ξεκίνησε η κοινωνική έκρηξη, διότι οι εργαζόμενοι κατάλαβαν ότι εξαπατήθηκαν. Τα κόμματα δεν έχουν πλέον ηγεμόνες. Η απληστία κατέστρεψε τα πάντα.Τα εργαλεία για να σωθεί η κατάσταση τελείωσαν.
Απομένει να μιλήσει και να εκφρασθεί ο κόσμος. Αραγε πως θα αντιδράσει?
Τώρα που δεν υπάρχουν «ηγεμόνες του συστήματος», θα ελεγχθεί το πλήθος, ή θα έχουμε φαινόμενα ανεξέλεγκτης βίας, που θα την ονομάσουμε «κουκουλοφόρους» ?


*ΣΗΜΕΙΩΣΗ. η κυβέρνηση, κάθε φορά που το πρωθυπουργικό αεροσκάφος
( όχι η «Βγενόπουλος airways») πρόκειται να φύγει για Βρυξέλλες, 3-4 μέρες νωρίτερα αναπροσαρμόζει σχέδια – προυπολογισμούς , εξαγγέλει νέα φορολογικά μέτρα, πασχίζει να κολυμπήσει. Ξέρει άραγε κολύμπι?
.-

*UBS-alogoskoufis

*UBS - ALOGOSKOUFIS (art.38.7309)

Στην Ελβετία η μεγαλύτερη Τράπεζα διαχείρισης διαθεσίμων, η UBS, μετά τις πρόσφατες ζημιές της, αντικαθιστά-ανανεώνει συνέχεια τα στελέχη της.
Τελευταία αντικατάσταση είναι η απομάκρυνση -μετά από ένα χρόνο θητείας του Κούρερ- και τοποθέτηση του πρώην Υπουργού Οικονομικών Κάσπαρ Βέλιγκερ ως νέου Προέδρου της UBS.
Υπήρξαν θετικές αντιδράσεις, διότι ως Υπουργός Οικονομικών, είχε μία τίμια διαδρομή και πλούσιο νομοθετικό έργο κατά του ξεπλύματος του μαύρου χρήματος.
Ολοι πιστεύουν, ότι θα βοηθήσει τη UBS, να ξαναβρεί τη σωστή της πορεία.

Στην Ελλάδα, η μοναδική παρόμοια περίπτωση, στελέχωσης Τράπεζας με πρώην Υπουργό, είναι εκείνη του Μιχάλη Σάλλα, ο οποίος εντίμως κατώρθωσε –όλα αυτά τα χρόνια-να μεγαλώσει και να μεγαλουργήσει, τη παλιά μικρή και ασήμαντη Τράπεζα (ΠΕΙΡΑΙΩΣ).

Ο μέχρι πρότινος Τσάρος Γ. Αλογοσκούφης, χθές είχε το θράσος να δημοσιεύσει άρθρο στις εφημερίδες, εκφράζοντας τον «προβληματισμό του, για την Ευρωπαική πορεία της χώρας που διοίκησε», εξαιτίας λέει της δημοσιονομικής πολιτικής, δημόσιο χρέος, τη βόμβα του ασφαλιστικού (βλέπε προχθές Γενική Τράπεζα, Εθνική Τράπεζα και έπονται και άλλοι οργανισμοί…).

Ακόμη πιστεύει στην «επανίδρυση του Κράτους» και ζητά ο πολιτικός κόσμος (σύσσωμος τώρα! ) να απευθυνθεί στη κοινωνία και στους πολίτες. Να τους ζητήσει πάλι, τι? Να παραμείνουν ακόμη στο τούνελ ?
Να δείξουν ανοχή σε τι ? Πόσο να ξανασφίξουν το έρμο το ζωνάρι?

Μήπως ξεχάσαμε, ότι τελευταία, πήγαμε στις εκλογές με σύνθημα «το πρόβλημα της Οικονομίας και το προυπολογισμό». (για πρώτη φορά απ’ότι θυμάμαι δεν πήγαμε σε εκλογές, για το Κυπριακό! αυτό βλέπεις το λύσαμε σαν Ελληνες ! τους υποχρεώσαμε τους Ελληνο-Κύπριους !).

Με όλο το σεβασμό, Κε Γ.Αλογοσκούφη,(ή Κε Γιώργο Παπαγεωργίου, πως σας λέγανε στην Ιτέα) πάτε καλά ? Μήπως τελικά, μετά απ’όσα κάνατε με τα Οικονομικά Σας, θα θέλατε να σας αναθέσουμε - όπως στην Ελβετία - τη Διοίκηση καμμιάς Τράπεζας?